Grande Ecole

Frankrijk – 110 min.

Genre: Drama, Frans, LGBT

Regie: Robert Salis
Script: Robert Salis naar toneelstuk van Jean-Marie Besset
Producer: Humbert Balsan
Met: Jocelyn Quivrin, Alice Taglioni, Grégori Baquet, Elodie Navarre, Arthur Jugnot
Premièreweek: 16 juni 2005
Filmnummer: 65600003

Grande école gaat over een groep jonge mannen en vrouwen op een van de ‘grandes écoles’ in Frankrijk, waar de leidinggevende politici en bestuurders van de toekomst worden opgeleid. Ze behoren tot de top van de landelijke studentenpopulatie en de verwachting is dat ze de elite van het land zullen gaan vormen. Ze zijn voornamelijk afkomstig uit gegoede kringen en worden vanzelfsprekend opgeleid om hun macht te behouden. In de film draait het echter meer om hun gevoelsopleiding dan hun formele opleiding. 

Paul komt uit het zuiden van het land en is verloofd met Agnes. Beide starten hun studie op dezelfde school. Paul deelt zijn kamer echter met Bernard en de aristocratische Louis-Arnault. Al snel na de start van het studiejaar raakt Paul geobsedeerd door mannelijke schoonheid en die van Louis-Arnault in het bijzonder, tot groot ongenoegen van zijn verloofde. Er ontstaat een ontwikkeling in zijn verlangen van zijn verloofde, via zijn alom bewonderde Adonisachtige Louis-Arnault naar een jonge arbeider. Dit brengt hem danig in conflict met de principes van de school. Professionele zekerheden staan onder druk van sterke emoties en verlangens. De ‘grande école’ wordt verstoord door ‘grand amour’. Zo gaat de film over macht, seksualiteit en tenslotte ook ras, aangezien de arbeider afkomstig is uit Noord-Afrika. 

Achtergrond
Grande école, gebaseerd op een toneelstuk, werd een intrigerende film. In de mise-en-scène herinnert de film in niets aan de theatrale ruimte, maar de dialoog en het acteerwerk hebben wel degelijk een theatrale, zelf-bewuste kwaliteit. Salis heeft aangegeven dat hij zowel filmische als theatrale elementen heeft ingezet en taal heeft gebruikt om ons bewustzijn van de thematiek te vergroten. Het doet denken aan de vroege films van Fassbinder, die ook zulke strategieën toepaste. Qua thematiek is een vergelijking met “Maurice” ook zeker op zijn plaats. In zijn tweede speelfilm wijkt Salis gedurfd af van de norm van de meerderheid van de jonge Franse cinema. Het is hiermee een zelfbewust, ongebruikelijk en fassbinderesk speelfilmdebuut geworden vol hetero- en homoseksuele fascinatie, machtsstrijd, klassen- en rassenconflicten